Τετάρτη 22 Ιουνίου 2011

Kάβοι, σκόπελοι, συμπληγάδες και ...μονόδρομοι

Η Κυβέρνηση πέρασε χθές τον ...κάβο της παροχής ψήφου  εμπιστοσύνης. Για την ακρίβεια ξεπέρασε ένα πρόβλημα που έθεσε η ίδια. Αυτό δεν είναι κατ' ανάγκη κακό. Πολιτικά ήταν μια κίνηση που απέδωσε στο εσωτερικό του κινήματος, αλλά και στο εξωτερικό. Σε αντίθεση με εμάς, που θεωρείται δεδομένη, για τα ξένα ΜΜΕ η διαδικασία παροχής ψήφου εμπιστοσύνης, είναι  γεγονός μείζονος σημασίας για αυτό και η ευρύτατη κάλυψη.


Ο επόμενος στόχος για την Κυβέρνηση θα είναι να ξεπεράσει ....ανώδυνα και τον ...σκόπελο ψήφισης του Μεσοπρόθεσμου, χωρίς σοβαρές  απώλειες. Από χθές πάντως, μετά την παραίτηση Μακρυπίδη, ψάχνει για Εισηγητή.
Εκτιμούμε ο,τι θα το ξεπεράσει και αυτό!

Εν συνεχεία η Κυβέρνηση πρέπει να διαβεί τις ...συμπληγάδες της 5ης δόσης. Αν έχει προηγουμένως ξεπεράσει τον ..σκόπελο, κατά πάσα πιθανότητα θα διαβεί και τις ...συμπληγάδες.

Ακολούθως θα βρεθεί να πορεύεται, μόνη της,  στον μονόδρομο εφαρμογής των σκληρών μέτρων λιτότητας;
Θα αντέξει;
Η αντοχή της κυβέρνησης, σε μεγάλο νέο εξαρτάται από την ...αντοχή της κοινωνίας.

Ομως, υπάρχουν και ενθαρρυντικά νέα!
Η Κομισιόν φαίνεται, έστω και καθυστερημένα,  να αντιλαμβάνεται ο,τι η Γερμανικής εμπνεύσεως εμμονή με τη λιτότητα είναι αδιέξοδη. Θα έχει ως αποτέλεσμα αυτό που εύστοχα διατύπωσε ο Βέλγος υπουργός Οικονομικών. "η Ελλάδα κινδυνεύει να ..πεθάνει...θεραπευμένη"!
Ηδη ο κ. Μπαρόζο παρουσιάζει ένα σχέδιο εκταμίευσης ευρωπαϊκών κονδυλίων, που ούτως ή άλλως δικαιούται η χώρα μας, αλλά αδυνατεί να τα εισπράξει λόγω έλλειψης της εθνικής συμμετοχής. Αν περάσει η πρόταση, θα εισρεύσει χρήμα στην αγορά και αυτό θα δώσει μια ανάσα.

Δεύτερον, ο αναπληρωτής του ΔΝΤ, κ. Λίπσκυ, είπε μια πικρή αλήθεια που πολλοί έκαναν που δεν έβλεπαν ή δεν τους συνέφερε να βλέπουν. "Το πρόβλημα της Ελλάδος δεν είναι το χρέος, αλλά η έλλειψη ανταγωνιστικότητας", είπε. Ετσι εξηγείται γιατί μέχρι και τον Ιανουάριο του 2010, παρά τους "¨Τιτανικούς" και τις "εντατικές",  τα spreads  παρέμειναν χαμηλά.
Αυτή η δήλωσή, από μόνη της, συνιστά μια αποδοκιμασία της μέχρι  σήμερα ακολουθούμενης συνταγής, που δεν έκανε τίποτα στον τομέα επανεκκίνησης της οικονομίας και των διαρθρωτικών αλλαγών. Ετσι  εξηγείται και η παταγώδης αποτυχία της κυβέρνησης Παπανδρέου.

Το τρίτο καλό νέο,  ήταν οι δηλώσεις του επικεφαλής του Eurogroup, του κ. Γιούνκερ, που έθεσε πλέον ανοικτά ζήτημα .....επαναδιαπραγμάτευσης του Μνημονίου προς την κατεύθυνση μείωσης των επιτοκίων, παράτασης του χρόνου αποπληρωμής των δανείων και έμφασης στην ανάπτυξη. Αυτά για όσους επιμένουν ο,τι δεν υπάρχουν περιθώρια επαναδιαπραγμάτευσης.

Το τέταρτο καλό νέο, είναι ο,τι τα σοσιαλιστικά κόμματα Γαλλίας και Γερμανίας, τάχθηκαν υπέρ της έκδοσης Ευρωομολόγου. Είναι θέμα χρόνου  την θέση αυτή να την υιοθετήσουν και τα συντηρητικά κόμματα (δηλαδή Σαρκοζί και Μέρκελ)  δεδομένου ότι έρχονται εκλογές και δεν θέλουν να μονοπωλούν τη λύση οι πολιτικοί τους αντίπαλοι.

Πέμπτο, καλό νέο ήταν η δήλωση στήριξης του ευρώ από  70 ευρωπαϊκές πολυεθνικές. Μια δήλωση ιδιαίτερης βαρύτητας την οποία δύσκολα θα αγνοήσουν τραπεζικοί και πολιτικοί.

Τέλος, ο νέος Τσάρος της Οικονομίας μας, παρά την ψυχρολουσία του πρώτου Eurogroup,  φαίνεται αποφασισμένος να διαχειριστεί τα πράγματα περισσότερο με πολιτικούς παρά με ...οικονομικούς όρους. Να το πω διαφορετικά, μάλλον θα δώσει μεγαλύτερη  έμφαση στην πολιτική διαχείριση.
Ξεκινάει την θητεία του με αυξημένες προσδοκίες, όπως έδειξαν οι χθεσινές μετρήσεις. Αυτό είναι καλό για την αρχή, αλλά μπορεί να αποδειχθεί πρόβλημα για τη συνέχεια, αν οι διακηρύξεις παραμείνουν στο επίπεδο των καλών προθέσεων.

Συμπέρασμα: Η κυβέρνηση Παπανδρέου έχει μια τελευταία ευκαιρία. Και οι μέχρι χθές ...επίμονοι εταίροι, φαίνονται διατεθειμένοι να βάλουν αρκετό νερό στο κρασί τους.
Αρα το στοίχημα είναι της κυβέρνησης να το κερδίσει ή να το χάσει.
Και ο πολιτικός χρόνος τρέχει.
Αν ακολουθηθεί   η λογική Βενιζέλου, έχει κάποιες μικρές ελπίδες.
Αν υιοθετηθεί η λογική Πάγκαλου, το τέλος είναι βέβαιο.

1 σχόλιο:

  1. Καλή ανάλυση. Και νηφάλια και στοχευμένη. Και με πληροφορίες. Κάτι που λείπει από το διαδίκτυο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή