του Χρήστου Μεγγλίδη
Καλως τα παιδιά, καλώς τα...2-0! Ο Ολυμπιακός προχώρησε με το αγαπημένο
του σκορ και η ανάσα του στον ΠΑΟ παραμένει καυτή. Μετά τους δικέφαλους,
καθάρισε με το γνωστο 2-0 τον Πανιώνιο και μάλιστα με...δικέφαλο από
Μακούν και Ντιόγο.Εναντίον του ΠΑΟΚ και της ΑΕΚ τα γκολ είχαν μπει νωρίς, σε ξέφρενο ξεκίνημα. Με αντίπαλο τον Πανιώνιο, η εκκίνηση δεν ήταν αναλόγως εκρηκτική. Το αποτέλεσμα, πάντως, πανομοιότυπο σε ένα παιχνίδι που δεν είχε παρεκτροπές από ένα τυπικό ματς που προηγείται μιας ευρωπαίκής μάχης. Αν και εδώ οι αιτίες του ρελαντί ρυθμού ήταν κάπως διαφορετικές.
Ο Ολυμπιακός άργησε να ανεβάσει στροφές, περισσότερο επηρεασμένος από τις... κακουχίες της Μόσχας κι από τις πρωτοκλασάτες απουσίες, παρά από το ότι είχε το μυαλό του στη ρεβάνς της Πέμπτης με την Ρούμπιν. Τα χαφ της 11αδας, με εξαίρεση τον ανεπηρέαστο Μακούν, είχαν δώσει τα πάντα στη Ρωσία και δεν είχαν φρεσκάδα. Ενώ οι τρεις της επίθεσης δεν έχουν πολλές κοινές παραστάσεις ούτε στις προπονήσεις, με Ντιόγο και Καζίμ λίγο καιρό στην ομάδα.
Ηταν λογικό, συνεπώς, να μην υπάρχουν αυτόματες συνεννοήσεις και να μη βγαίνουν εύκολα οι ευκαιρίες. Με off τους Μιραλάς, Τζεμπούρ, Ιμπαγάσα, Φουστέρ (παίκτες δηλαδή βασικότατους στο στιλ που έχει μάθει να παίζει η ομάδα), αλλά και με τους τρεις του κέντρου να έχουν αφήσει πολλές από τις δυνάμεις τους στο Λουζνίκι, ο Ολυμπιακός χρειάστηκε τη συμβολή εναλλακτικών τρόπων για να φτάσει στη νίκη επί του Πανιωνίου. Χρειάστηκε την ικανότητα του Μακούν και του Ντιόγο στον αέρα, την ευχέρεια του Χολέβα στη δημιουργία φάσεων από τα πλάγια. Επίσης τη διεισδυτικότητα του Αμπντούν, το ανέβασμα του Τοροσίδη, την ξεκούραση του Αβραάμ, την ετοιμότητα του Μέγιερι.
Το ματς ήταν πονηρό, λόγω της πίεσης από τη νίκη του ΠΑΟ στην Κρήτη και όλων των προαναφερθέντων, έγινε ακόμη πιο ύπουλο όσο αργούσε να μπει το γκολ, αλλά τελικά όλα καλά. Και η συνέχεια αναμένεται με κομμένη την ανάσα, τόσο στο πρωτάθλημα όπου προφανώς τα περισσότερα θα κριθούν στο ΟΑΚΑ, όσο και στην Ευρώπη με τον επαναληπτικό της Πέμπτης να είναι πολύ πιο επικίνδυνος απ' όσο... ακίνδυνος μοιάζει μετά τη μεγάλη νίκη στη Μόσχα.
Υ.Γ. Ο Αμπντούν κάνει ξεσηκωτικές ενέργειες και αδικεί τον εαυτό του που συνήθως τις ολοκληρώνει με ερασιτεχνικές πάσες. Με μεγαλύτερη προσοχή, ο Αλγερινός μπορεί να αντιστρέψει ολοκληρωτικά την μέχρι πρότινος αρνητική εικόνα της εξέδρας. Πολλά περισσότερα επίσης μπορεί να δώσει σε διάρκεια ο Καζίμ, καθώς φάση να ξεφεύγει ο επιθετικός αέρα από δύο αμυντικούς, να τους στέλνει στη σύγκρουση (και τον Θέμη Κουλουχέρη, δυστυχώς, στο νοσοκομείο), δεν τη συναντά εύκολα κανείς σε ποδοσφαιρικές αναμετρήσεις....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου