Ζήτημα εβδομάδων

Οσοι έχουν αίσθηση των πραγμάτων της χώρας γνωρίζουν ότι αυτό το καθεστώς της απόλυτης αβεβαιότητας δεν μπορεί να διατηρηθεί επί μακρόν.  Οι κοινωνικές και οι πολιτικές αντοχές εξαντλούνται και είναι ζήτημα εβδομάδων η εκδήλωση ακραίων γεγονότων και περιστατικών.  Αν μάλιστα επιταθεί η ανασφάλεια με τυχόν αδυναμία έγκαιρης καταβολής μισθών και συντάξεων από το κράτος ως αποτέλεσμα πιθανών καθυστερήσεων στην εκταμίευση της έκτης δόσης του δανείου, τότε όλα μπορούν να συμβούν εδώ.

Και κατά τα φαινόμενα οδηγούμεθα σε τέτοιες καταστάσεις, επειδή οι εταίροι και δανειστές μας παραμένουν δύσπιστοι και η κυβέρνηση δεν δύναται πια να μεταδώσει βεβαιότητα εφαρμογής των μέτρων και των υποχρεώσεων που κατά καιρούς έχει αναλάβει.

Δυστυχώς η χώρα μας έχει διασυρθεί διεθνώς, αντιμετωπίζεται ως ανυπόληπτη πτωχευμένη επιχείρηση, την οποία κανείς δεν εμπιστεύεται.

Πολύ περισσότερο όταν άπαντες νιώθουν απειλούμενοι από τη διαχεόμενη κρίση χρέους στην Ευρώπη και κοιτούν πώς να ασφαλισθούν έναντι των μελλοντικών κινδύνων.

Ολοι οι εταίροι μας και πρώτοι οι νότιοι συγγενείς μας, οι Ιταλοί, οι Ισπανοί, ακόμη και οι Γάλλοι ανησυχούν μήπως εμείς ανάψουμε το φυτίλι και προκαλέσουμε έκρηξη στην ευρωζώνη.

Εδώ που έχουμε φθάσει δεν υπάρχουν πολλοί δρόμοι.

Εμείς οφείλουμε να μεταδώσουμε βεβαιότητα εφαρμογής των μέτρων με τον πλέον αξιόπιστο τρόπο, αν είναι δυνατόν με τη συμφωνία και τη συγκατάθεση της πλειονότητας των κομμάτων και του πολιτικού κόσμου της χώρας. Να πείσουμε με κάθε τρόπο ώστε να δοθεί η έκτη δόση και να προωθηθεί με ταχύτητα η εφαρμογή των αποφάσεων της 21ης Ιουλίου. Αν μάλιστα βελτιωθεί και λίγο η ρύθμιση των δανείων μας και απομειωθούν οι τόκοι, τότε όλα μπορούν να γίνουν ευκολότερα.

Από την πλευρά της η Ευρώπη οφείλει να απελευθερώσει την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ώστε να δράσει ως εγγυητής του ευρωσυστήματος, όπως ακριβώς λειτουργεί η αμερικανική ομοσπονδιακή τράπεζα αποθεμάτων, η γνωστή FED.

Να αποκτήσει δηλαδή η ευρωτράπεζα δυνατότητα ευθείας παρέμβασης στις αγορές και να μπορέσει να παίξει το ρόλο του τελευταίου δανειστή, χωρίς την εγγύηση του οποίου δεν μπορεί να υπάρξει ευρωσύστημα.

Αυτή τη στιγμή η Ευρώπη έχει κοινό νόμισμα και νομισματικές συνθήκες εθνικών νομισμάτων. Εμείς έχουμε ευρώ αλλά επιτόκια δραχμής.Το ίδιο οι Ιταλοί έχουν επιτόκια λιρέτας, οι Ισπανοί επιτόκια πεσέτας, οι Πορτογάλοι επιτόκια εσκούδος και μόνο οι Γερμανοί απολαμβάνουν ταυτόχρονα το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα του ευρώ και των φθηνών επιτοκίων του.

Αυτή η σχέση είναι σχέση καταστροφής για την ευρωζώνη και πρέπει να σπάσει το συντομότερο.

Αλλά επειδή θα πάρει καιρό η εξεύρεση μιας άλλης ισορροπίας στην ευρωζώνη, εμείς εδώ οφείλουμε να ανακτήσουμε το ταχύτερο την αξιοπιστία μας. Και αυτή μπορεί να κερδηθεί μόνο αν ομονοήσουν οι πολιτικές δυνάμεις και συμπαραταχθούν στον αγώνα διάσωσης της χώρας.

Σε αντίθετη περίπτωση η χώρα θα «εκραγεί», είτε επειδή οι κοινωνικές αντιδράσεις θα γίνουν ανεξέλεγκτες, είτε επειδή οι ξένοι θα μας εγκαταλείψουν στην τύχη μας.

Γι' αυτό όσοι πραγματικά έχουν αίσθηση των συνθηκών ας δράσουν πριν να είναι αργά.

 πηγη:tovima