Για την Πατρίδα, ναί...αλλά για ποιά Πατρίδα

Του Χαράλαμπου Αργυριάδη, Οικονομολόγου.

Ο πρόεδρος των Η ΠΑ δείχνει ένα έντονο ενδιαφέρον για την οικονομία της χώρας μας. Όψιμο και περίεργο θα το χαρακτήριζα γιατί δεν μας έχει συνηθίσει σε αυτού του είδους τις γαλαντομίες. Άλλωστε σε πλείστα όσα προβλήματα (Αιγαίο, Τουρκία, Σκόπια) οι πέραν του Ατλαντικού φίλοι μας παρετάσσοντο απέναντι και όχι δίπλα μας. Θα προσπαθήσω να εξηγήσω αυτή τη συμπεριφορά, αφού πρώτα περιγράψω γεγονότα, λίγο ως πολύ γνωστά, συνδέοντας τα.
1) Οι Αμερικανοί εισβάλλουν στο Αφγανιστάν με πρόσχημα τον αφανισμό της Αλ Κάιντα και του αρχηγού της Μπιν Λάντεν. Η χώρα αυτή είναι παραγωγός της παπαρούνας από την οποία βγαίνει η ηρωίνη. Η μεγαλύτερη παραγωγός χώρα ηρωίνης στον κόσμο είναι το Αφγανιστάν.
Οι ΗΠΑ σε κάθε εγχείρημά τους βάζουν και το κερασάκι στην τούρτα, εν προκειμένω, ο ισχυρισμός ότι με τις στρατιωτικές επιχειρήσεις θα φέρουν ισχυρό πλήγμα στο εμπόριο του θανάτου. Αποτέλεσμα, ο Μπιν Λάντεν εφονεύθη, αλλά οι στρατιωτικές δυνάμεις είναι εκεί.

Αφότου άρχισαν οι πολεμικές επιχειρήσεις και μέχρι σήμερα η καλλιέργεια της παπαρούνας αυξήθηκε κατά 2.900 φορές (καλά διαβάσατε δύο χιλιάδες εννιακόσιες φορές). Επισημαίνω ότι οι πολεμικές επιχειρήσεις έχουν τεράστιο κόστος (δολάρια) και το εμπόριο της ηρωίνης τεράστια έσοδα (δολάρια) που με τη σειρά τους διατίθενται εν πολλοίς σε προμήθεια όπλων.
2)Ο Σαντάμ Χουσεϊν, φίλος και δημιούργημα των ΗΠΑ, ξαφνικά βρίσκεται απέναντι τους. Το ποιος είναι δίπλα και ποιος απέναντι είναι κανόνας που ορίζεται από τους ισχυρούς. Τι έφερε το Ιράκ στην απέναντι πλευρά; Οι Αμερικανοί εισέβαλαν δύο φορές στη χώρα και την δεύτερη εγκαταστάθηκαν για να μην πηγαινοέρχονται. Πώς ο φίλος έγινε εχθρός; Τα σφάλματα εναντίον των ισχυρών δεν συγχωρούνται και ο Σαντάμ Χουσεϊν διέπραξε έγκλημα καθοσιώσεως. Πουλούσε πετρέλαιο χωρίς να απαιτεί δολάρια,αλλά εδέχετο και άλλα νομίσματα. Το πλήρωσε με τη ζωή του. Πάλι το δολάριο στο προσκήνιο.
3) Το Ιράν, πετρελαιοπαραγωγός χώρα, δεν δέχεται την κηδεμονία των ΗΠΑ αλλά δεν είναι η μόνη στον κόσμο. Γιατί αυτή η οργή των Αμερικανών; Απειλούν ότι θα εισβάλλουν όπως στο Ιράκ και είναι αλήθεια ότι μόνο από ατυχείς γι'αυτούς συγκυρίες δεν το πέτυχαν. Είναι βέβαιο, άλλωστε το διατυμπανίζουν, ότι ο επόμενος στόχος τους είναι το Ιράν. Οα πρέπει να γνωρίζουμε ότι το Ιράν έχει πάψει να δέχεται το δολάριο για πώληση πετρελαίου. Σημειώστε αυτό το τελευταίο: πάλι το δολάριο. 

4) Η Κίνα η δεύτερη οικονομική δύναμη στον κόσμο, διαθέτει τα μεγαλύτερα συναλλαγματικά αποθέματα. Ο κύριος όγκος τους απαρτίζεται από δολάρια. Έως εδώ κανένα πρόβλημα, έως τον Ιανουάριο του 2009 οπότε ο Κινέζος πρωθυπουργός έκανε μία δήλωση που πέρασε στα ψιλά των εφημερίδων. Είπε ότι η Κίνα σκέπτεται την αναδιάρθρωση των συναλλαγματικών αποθεμάτων της. Τουτέστιν, δεν θα είναι το δολάριο το κύριο νόμισμα των αποθεμάτων τους. Γιατί; Μα γιατί υπάρχει και άλλο νόμισμα σταθερότερο (ευρώ). Εδώ αρχίζει να χτυπάει καμπανάκι, κάτι δεν πάει καλά με το δολάριο.
5) Ο οργανισμός πετρελαιοπαραγωγών χωρών (ΟΠΕ) έχει θεσπίσει το δολάριο ως το νόμισμα που γίνεται αποδεκτό στις αγοραπωλησίες πετρελαίων. Τον Ιούνιο του 2009, ο εκπρόσωπος του, ανακοινώνει ότι λόγω της αστάθειας του δολαρίου, τα τελευταία χρόνια έχουν υποστεί αρκετές ζημίες και γι'αυτό σκέπτονται να το αντικαταστήσουν στις συναλλαγές με άλλο νόμισμα. Εδώ δεν ακούγονται μόνο καμπανάκια αλλά ισχυροί τριγμοί στο οικοδόμημα του δολαρίου. 

Πρέπει να γίνουν μερικές υπομνήσεις για να οδηγηθούμε ευκολότερα σε συμπεράσματα. α) Το νόμισμα των ΗΠΑ από την δημιουργία του αντιπροσωπεύει ποσότητα τους χρυσό, τον οποίο είχαν υποχρέωση να ανταλλάσσουν σε κάθε ζήτηση από τους κατέχοντες το χαρτονόμισμα. Την εποχή που η Γαλλία είχε πρόεδρο τον Σαρλ Ντε Γκωλ υπήρξαν έντονες αντιθέσεις με τις ΗΠΑ. Στη διαμάχη της εποχής εκείνης ο στρατηγός απείλησε τις ΗΠΑ ότι θα απαιτήσει την ανταλλαγή των δολαρίων που κατέχει η χώρα του, με τον αντίστοιχο χρυσό, που αντιπροσωπεύουν και κατείχαν οι εκδότες του. Όπως ήταν φυσικό αυτό θορύβησε τους Αμερικάνους. Ο Γάλλος πρόεδρος δεν πραγματοποίησε την απειλή του. Το γεγονός αυτό ήταν η αιτία ώστε με έντεχνους (και εν πολλοίς όχι έντιμους και ηθικούς) χειρισμούς να αποσυνδεθεί το δολάριο από την αντιστοιχία του με το χρυσό. Έκτοτε αντιπροσωπεύει το κόστος του χαρτιού και της μελάνης που χρησιμοποιήθηκε για την εκτύπωση του και ό,τι έχει ευχαρίστηση ο εκδότης του. β) Το δολάριο έχει καθιερωθεί (όχι τυχαίως) ως το νόμισμα με το οποίο γίνεται η αγοραπωλησία του πετρελαίου.
 Εκ των ανωτέρω συνάγονται τα κάτωθι:
1) Οι ΗΠΑ έχουν την δυνατότητα να στέλνουν χαρτί στο τυπογραφείο, να τυπώνεται σε δολάρια και με τα τυπωμένα χαρτάκια να αγοράζουν πετρέλαιο.
 2) Η παγκόσμια οικονομία για να προμηθευτεί μαύρο χρυσό πρέπει να βρει δολάρια. Άρα θα πρέπει να πουλήσει στους αμερικανούς πρώτες ύλες, προϊόντα που παράγει, πλουτοπαραγωγικές πηγές, επιχειρήσεις, βιομηχανίες κ,λπ. και να πάρει το τυπωμένο χαρτί για να το ανταλλάξει με πετρέλαιο.
 3) Όσο αναπτύσσεται η παγκόσμια οικονομία τόσο θα αυξάνει η ανάγκη για κατανάλωση πετρελαίου και επομένως και η ανάγκη για την προμήθεια δολαρίου.
4) Οι ΗΠΑ ενδιαφέρονται για την ανάπτυξη της παγκόσμιας οικονομίας, διότι συνεπάγεται ανάγκη μεγαλύτερης ποσότητας δολαρίων και άρα εμμέσως την φορολογεί. Αυτοί τυπώνουν μόνο χαρτί και με αυτό αγοράζουν μέρος του πλούτου και της παραγωγής των άλλων χωρών.
5) Διαφαίνεται ότι το σύστημα αρχίζει να καταρρέει. Ας δούμε τα συμπτώματα. Ο Σαντάμ Χουσεϊν δεν απαιτεί αποκλειστικά δολάρια για να πουλήσει πετρέλαιο έπρεπε να τιμωρηθεί και τιμωρήθηκε. Η χώρα πλέον ελέγχεται απόλυτα και οι συναλλαγές του πετρελαίου επανήλθαν στην «νομιμότητα». Οι Ιρανοί δεν δέχονται δολάρια στην πώληση πετρελαίου. Τους επισείουν τον κίνδυνο να υποστούν ότι έπαθε και το Ιράκ. Δεν κρύβουν οι ΗΠΑ την πρόθεση τους να επέμβουν στρατιωτικά.Τα προσχήματα πολλά (ανθρώπινα δικαιώματα, δημοκρατική διακυβέρνηση κ.λπ.) αλλά η αιτία μία: το δολάριο. Οι Κινέζοι προτίθενται να μειώσουν τα συναλλαγματικά τους αποθέματα σε δολάρια και να αντικαταστήσουν με άλλο νόμισμα που έδειξε σταθερότητα, κύρος και χαίρει εμπιστοσύνης τα τελευταία χρόνια (ευρώ). Η Ένωση πετρελαιοπαραγωγών χωρών (ΟΠΕ) δηλώνει ότι επίκειται η αντικατάσταση του δολαρίου από άλλο σταθερό νόμισμα. Όλα δείχνουν ότι το νομισματοκοπείο των ΗΠΑ θα χάσει τις κερδοφόρες μπίζνες τους. Απαιτούνται άμεσες και ταχείες λύσεις. Υπάρχουν δύο ειδών, μία η στρατιωτική (Ιράκ,Ιράν) και μία η έμμεση να πεισθούν οι αγορές ότι το ευρώ δεν μπορεί να αντικαταστήσει το δολάριο. Η "μικρή αλλά έντιμος" Ελλάς έκανε το θαύμα της... Η οικονομία της πατρίδας μας με υψηλό χρέος και δημοσιονομικό έλλειμμα το 2009, δεν ήταν η μοναδική περίπτωση στο παγκόσμιο οικονομικό στερέωμα. Και το 2008 και το 2007 είχε τα ίδια προβλήματα και επορεύετο. Άλλωστε επί κυβερνήσεως Γ. Παπανδρέου προσέφυγε σε δανεισμό δύο φορές στην ελεύθερη αγορά και εισέπραξε τα ζητούμενα κεφάλαια με πολύ λογικό για την εποχή επιτόκιο και μάλιστα είχαν προσφερθεί πολύ περισσότερα από ό,τι ζήτησε. Άρα το ζητούμενο ήταν ένα νοικοκύρεμα της οικονομίας μας και μία νέα χάραξη πορείας. Αντ' αυτού βγήκαν στα μπαλκόνια της Ευρώπης ο Υπουργός οικονομικών και ο Πρωθυπουργός και φώναζαν: "Είμαστε στο χείλος του γκρεμού, πτωχεύουμε, καταστρεφόμαστε!" Η μικρή αλλά έντιμος Ελλάς είναι μέρος του γιουρογκρούπ και το νόμισμα της το ευρώ είναι νόμισμα του γιουρογκρούπ. Τα εξ ΗΠΑ ορμώμενα συμφέροντα έβαλαν τα μεγάφωνα τους (οίκοι αξιολόγησης, τράπεζες, επενδυτικοί οργανισμοί), ώστε να φτάσει η είδηση στα πέρατα της οι- κουμένης, ότι το ευρώ κλονίζεται. Ναι το άκουσαν και οι Κινέζοι και ο ΟΠΕ και όλα τα εν δυνάμει κακά παιδιά, ότι ένα μέρος του γιουρογκρούπ ομολογεί ότι το ευρώ έχει πήλινα πόδια και απειλεί να τα σπάσει. Επαληθεύεται για μία ακόμα φορά αυτό που λένε στη μακρινή δύση: «ο θεός σώζει την Αμερική». Όχι δεν θα έλεγα ότι ο κ. Παπανδρέου εξετέλεσε θεία εντολή, η εντολή δεν ήταν εκ Θεού, αλλά σαφέστατα το δολάριο βρήκε το σωτήρα του. Εάν ένας Αμερικανός έσωζε το δολλάριο, θα χαρακτηριζόταν βεβαίως πατριώτης και ήρωας, αλλά εμείς που γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε σ' αυτή τη χώρα είμαστε Έλληνες και δεν αισθανόμαστε καθόλου υπερήφανοι που η χώρα μας βυθίστηκε στη συμφορά -και δεν μας εντυπωσιάζει η σωτηρία του δολαρίου. Ο κ. Ομπάμα αντιλαμβάνομαι γιατί βάζει άλλους να «βοηθήσουν» την Ελλάδα και μάλιστα πιέζει μετ' επιτάσεως την κ. Μέρκελ. Αυτό που έγινε το κατάλαβα, εκεί- νο που δεν κατάλαβα είναι γιατί θέλει ακόμα όρθια την πατρίδα μας. Μήπως δεν ολοκληρώσαμε ακόμη το ρόλο μας στο σχεδιασμό του; Αυτό με φοβίζει. Γι' αυτό επικαλούμαι την αγάπη στην πατρίδα, στον άνθρωπο, στην οικογένεια, στο φιλότιμο, στην έντιμη παλικαριά, που δεν έχει καμία αναφορά στο δολάριο. Αλλά εδώ χρειάζεται να αποδείξουμε ότι το αξίζουμε

 Πηγή: Περιοδικό Μanifesto