Το μαγικό νούμερο 120%

Πριν από λίγους μήνες, όταν το ζήτημα της φερεγγυότητας (sustainability) του ελληνικού δημόσιου χρέους είχε τεθεί ξανά επί τάπητος, είχαμε υποθέσει ότι το κατάλληλο επίπεδο χρέους προς το ΑΕΠ μεσοπρόθεσμα δεν θα μπορούσε να είναι κατώτερο του 120% για έναν απλό λόγο:

Αν ο πήχης ετίθετο κάτω από το 120%, θα δημιουργούνταν πρόβλημα γιατί ο λόγος χρέους προς ΑΕΠ στην Ιταλία, που είναι ο υψηλότερος στην ευρωζώνη, κινούνταν κοντά σε αυτό το επίπεδο.

Ως εκ θαύματος, η μελέτη του ΔΝΤ για τη φερεγγυότητα του ελληνικού χρέους έβαλε τον πήχη στο 120% το 2020, λίγο αργότερα.

Τι θέλουμε να πούμε; 

Εκτιμούμε ότι πίσω από αυτό το νούμερο κρύβονται περισσότερο πολιτικές σκοπιμότητες και πολύ λιγότερο οικονομικός ορθολογισμός. Άλλωστε, δεν θα έπρεπε να υπάρχει τόσο μεγάλη απόσταση μεταξύ του κριτηρίου σύγκλισης για το δημόσιο χρέος στη Συνθήκη του Μάαστριχτ, που ορίστηκε στο 60% του ΑΕΠ, και του 120% που αποτελεί το μάξιμουμ όριο για μια οικονομία που προσδοκά να έχει πρόσβαση στις αγορές, σύμφωνα με το ΔΝΤ.

Εν πάση περιπτώσει, οι γνωρίζοντες αναφέρουν ότι η νέα μελέτη φερεγγυότητας του ΔΝΤ εκτιμά ότι το χρέος της γενικής κυβέρνησης θα ανέλθει τελικά στο 164% του ΑΕΠ το 2011. 

Ο λόγος χρέους προς το ΑΕΠ θα μειωθεί στο 129% το 2020, με βάση τις νέες, λιγότερο αισιόδοξες προβλέψεις για τον ρυθμό ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας, το δημοσιονομικό έλλειμμα κ.τ.λ. και την προσδοκώμενη μείωση του χρέους από το PSI Plus. Αν οι γνωρίζοντες έχουν δίκιο και οι 4 προτάσεις που το ΔΝΤ έθεσε στο τραπέζι υιοθετηθούν, η εκτιμώμενη σωρευτική μείωση θα ανέλθει σε 12 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ, με την ΕΚΤ και τις εθνικές κεντρικές τράπεζες να έχουν τη μεγαλύτερη συνεισφορά.

Αυτό σημαίνει ότι το ελληνικό δημόσιο χρέος θα καταλήξει κάτω από το 120% του ΑΕΠ το 2020, έναντι πρόβλεψης για 129%.

Ακόμη κι αν το ΔΝΤ έχει δίκιο και το 120% αποδειχθεί ο μαγικός αριθμός για τη φερεγγυότητα του δημοσίου, αυτός αναφέρεται στο απώτερο μέλλον.

Όμως, εκείνο που μετρά περισσότερο είναι η χρηματοδότηση των αναγκών του δημοσίου και της εξυπηρέτησης του χρέους από τώρα μέχρι το 2020.

Γνωρίζουμε ότι η χρηματοδότηση προβλέπεται από το δεύτερο πακέτο στήριξης και το PSI Plus μέχρι τα τέλη του 2014 στο μέτρο όπου η Ελλάδα επιτύχει τους δημοσιονομικούς και διαρθρωτικούς στόχους του νέου οικονομικού προγράμματος (conditionality).

Είναι εφικτή η επίτευξη αυτών των στόχων ή τουλάχιστον του 70% εντός του χρονοδιαγράμματος που έχει τεθεί, ώστε να συνεχιστεί απρόσκοπτα η δανειοδότηση και να θεωρηθεί το χρέος φερέγγυο από τις αγορές;

Δεν είμαστε σίγουροι λόγω της κόπωσης που δημιουργεί η βαθιά ύφεση, της ποιότητας του πολιτικού και του δημοσιοϋπαλληλικού προσωπικού της χώρας, της έλλειψης κινήτρων και της σθεναρής αντίστασης από επαγγελματικές ομάδες των οποίων τα συμφέροντα θίγονται.

Ακόμη λοιπόν κι αν οι ασκήσεις επί χάρτου στο Eurogroup των Βρυξελλών καταφέρουν να μειώσουν το ελληνικό δημόσιο χρέος στο 120% του ΑΕΠ το 2020, το πραγματικό τεστ θα έρθει νωρίτερα.

Dr. Money  

πηγή: euro2day.gr