Η Ευρωπαϊκή Ενωση χωρίς αλληλεγγύη δεν έχει μέλλον

του Θανάση Λυρτσογιάννη

Αν οι πατέρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης είχαν δίκιο, όταν έλεγαν ότι το ευρωπαϊκό οικοδόμημα θα αναπτύσσεται μέσα από τις κρίσεις, σύντομα θα το γνωρίζουμε και θα μπορούμε να αισιοδοξούμε ότι αύριο θα είναι ισχυρότερη.

Η σημερινή κρίση είναι η βαθύτερη και η οδυνηρότερη και αν οι Ευρωπαίοι ηγέτες αναζητήσουν λύσεις προς την κατεύθυνση της μεγαλύτερης δημοσιονομικής ενοποίησης, της εμβάθυνσης της πολιτικής ένωσης και επομένως της μεταβίβασης εθνικής κυριαρχίας στα υπερεθνικά όργανα, θα δώσουν ώθηση προς μία Ευρώπη πιο ολοκληρωμένη. Μία Ευρώπη που διαθέτει το οικονομικό, πολιτικό, τεχνολογικό και πολιτιστικό κεφάλαιο να αναδειχθεί σε πραγματική υπερδύναμη.

Ομως υπάρχει ένα μεγάλο πρόβλημα, μία μεγάλη πληγή. Η αλληλεγγύη, που είναι θεμέλιος λίθος της Ενωμένης Ευρώπης, έχει διαρραγεί σε πολύ μεγάλο βαθμό. Μάλιστα, σε ορισμένες περιπτώσεις έχει αντικατασταθεί από εθνικισμούς, διακρίσεις ακόμα και ρατσισμούς.

Οι πολιτικοί, ιδίως οι Γερμανοί και η παρέα των Ολλανδών, Αυστριακών και Φινλανδών, έχουν συνειδητά συνδαυλίσει τα κατώτερα ένστικτα των συμπολιτών τους, προσπαθώντας να επωφεληθούν στο εσωτερικό πολιτικό μέτωπο.

Οι ανόητοι, στενόμυαλοι και υπερφίαλοι δεν αντιλαμβάνονται ότι χωρίς το ευρωπαϊκό σπίτι είναι ασήμαντες κουκκίδες στον παγκόσμιο χάρτη των σημερινών και μελλοντικών υπερδυνάμεων όπως η Κίνα, οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Ινδία, η Βραζιλία.

Ακόμα και η Γερμανία συγκριτικά δεν θα είναι παρά μία μεσαία οικονομική και πολύ μικρότερη πολιτική δύναμη. Η κατακερματισμένη Ευρώπη δεν έχει μέλλον στον αυριανό κόσμο των τεράστιων πληθυσμιακών και οικονομικών περιοχών.

πηγή: ethnos.gr