Η ανεργία των νέων στοιχίζει στην ΕΕ 153 δισ. ετησίως και είναι η
κινητήριος δύναμη των αντιδραστικών παρατάξεων. Χρειάζονται ριζικές
μεταρρυθμίσεις για να μην έχουμε μία χαμένη γενιά. Τα προνόμια των
γηραιότερων και η αδικία.
Στη σύνοδο των Ευρωπαίων ηγετών την Πέμπτη, μία από τις βασικές
προτεραιότητες θα είναι να βρεθούν νέοι τρόποι για την πάταξη της
ανεργίας των νέων. Ήρθε όμως, η ώρα να βρεθούν οι πολιτικοί αντιμέτωποι με την πραγματικότητα.
Με περίπου 15 εκατομμύρια νέους κάτω των 30 ετών που δεν εργάζονται,
δεν εκπαιδεύονται και δεν σπουδάζουν, η Ευρώπη βρίσκεται αντιμέτωπη με
μία γενεαλογική κρίση.
Η ανεργία των νέων είναι δαπανηρή τόσο για τα ίδια τα άτομα όσο και για την κοινωνία. Η απώλεια θέσεων εργασίας για νεαρά άτομα μπορεί να οδηγήσει σε μόνιμη μείωση μισθών. Επίσης είναι πολύ δύσκολο για κάποιον να ξαναβρεί δουλειά εάν έχει μείνει εκτός απασχόλησης για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η ανεργία των νέων στοιχίζει στην ΕΕ 153 δισ. ευρώ ετησίως, που αντιστοιχεί στο 1,2% του ΑΕΠ.
Η αναιμική ζήτηση είναι ο βασικός λόγος για τον οποίο τόσο πολύ νέοι Ευρωπαίοι βρίσκονται στην ανεργία. Οι επιχειρήσεις έχουν μηδαμινά κίνητρα για να προχωρήσουν σε προσλήψεις όταν οι πελάτες που χτυπούν την πόρτα τους είναι ελάχιστοι. Υπάρχουν όμως, και διαρθρωτικά προβλήματα. Χώρες όπως η Γαλλία, η Ιταλία και η Ισπανία έχουν δυσλειτουργικές αγορές εργασίας, οι οποίες εγγυώνται υπερβολικά δικαιώματα στους εργαζόμενους μεγαλύτερης ηλικίας και ελάχιστη ασφάλεια στους νέους. με την εξαίρεση της Γερμανίας και λίγων ακόμη χωρών, η επαγγελματική εκπαίδευση είναι συχνά ανεπαρκής. Η φτωχή κατάρτιση και η ανεπαρκής κινητικότητα εργαζομένων ανά την ΕΕ εξηγούν γιατί υπάρχουν αρκετές κενές θέσεις παρά τις στρατιές των ανέργων,.
Ένα από τα βήματα που θα συζητηθούν στη σύνοδο Κορυφής είναι το αποκαλούμενο «σχήμα εγγυήσεων για τους νέους» ώστε να γίνει λειτουργικό. Η πρωτοβουλία θέλει να εξασφαλίσει ότι οι νέοι θα έχουν επαρκή εκπαίδευση ή κατάρτιση μέσα σε διάστημα 4 μηνών από τότε που θα σταματήσουν τις σπουδές τους ή θα βρεθούν εκτός εργασίας.
Για αυτό τον σκοπό έχουν οριστεί κονδύλια 66 δισ. ευρώ από τον προϋπολογισμό της ΕΕ, τα οποία όμως είναι ολοφάνερα ανεπαρκή. Σε κάθε περίπτωση, χρειάζεται το ευρωκοινοβούλιο να επικυρώσει τον προϋπολογισμό. Ειδάλλως, ακόμη και αυτή η μικρή προσπάθεια δεν θα είναι διαθέσιμη.
Για να έχουμε όμως, κάτι περισσότερο από βραχυπρόθεσμα μάγια, χρειάζονται βαθιές μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας των χωρών που θα λάβουν τη βοήθεια. Προτεραιότητα πρέπει να δοθεί στο να εξασφαλιστεί ότι οι νέοι έχουν τις ικανότητες που απαιτούν οι επιχειρήσεις και πως οι εργοδότες έχουν κίνητρα να τους προσλάβουν σε μόνιμη και όχι σε προσωρινή βάση.
Η ανεργία φέρνει απογοήτευση στους νέους. Η δική τους δυσαρέσκεια είναι η κινητήριος δύναμη των αντιδραστικών παρατάξεων, όπως το Κίνημα Πέντε Αστέρων της Ιταλίας. Προς το παρόν, οι διαδηλώσεις είναι σπάνιες και κατά κύριο λόγο ειρηνικές. Αυτός όμως, δεν θα πρέπει να είναι λόγος εφησυχασμού. Οι αξιωματούχοι της ΕΕ αρκεί να κοιτάξουν στην Βραζιλία και την Τουρκία για να συνειδητοποιήσουν ότι δεν θέλει πολύ για να βγάλει η δυσαρέσκεια τους ανθρώπους στους δρόμους.
πηγή: euro2day.gr
Η ανεργία των νέων είναι δαπανηρή τόσο για τα ίδια τα άτομα όσο και για την κοινωνία. Η απώλεια θέσεων εργασίας για νεαρά άτομα μπορεί να οδηγήσει σε μόνιμη μείωση μισθών. Επίσης είναι πολύ δύσκολο για κάποιον να ξαναβρεί δουλειά εάν έχει μείνει εκτός απασχόλησης για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η ανεργία των νέων στοιχίζει στην ΕΕ 153 δισ. ευρώ ετησίως, που αντιστοιχεί στο 1,2% του ΑΕΠ.
Η αναιμική ζήτηση είναι ο βασικός λόγος για τον οποίο τόσο πολύ νέοι Ευρωπαίοι βρίσκονται στην ανεργία. Οι επιχειρήσεις έχουν μηδαμινά κίνητρα για να προχωρήσουν σε προσλήψεις όταν οι πελάτες που χτυπούν την πόρτα τους είναι ελάχιστοι. Υπάρχουν όμως, και διαρθρωτικά προβλήματα. Χώρες όπως η Γαλλία, η Ιταλία και η Ισπανία έχουν δυσλειτουργικές αγορές εργασίας, οι οποίες εγγυώνται υπερβολικά δικαιώματα στους εργαζόμενους μεγαλύτερης ηλικίας και ελάχιστη ασφάλεια στους νέους. με την εξαίρεση της Γερμανίας και λίγων ακόμη χωρών, η επαγγελματική εκπαίδευση είναι συχνά ανεπαρκής. Η φτωχή κατάρτιση και η ανεπαρκής κινητικότητα εργαζομένων ανά την ΕΕ εξηγούν γιατί υπάρχουν αρκετές κενές θέσεις παρά τις στρατιές των ανέργων,.
Ένα από τα βήματα που θα συζητηθούν στη σύνοδο Κορυφής είναι το αποκαλούμενο «σχήμα εγγυήσεων για τους νέους» ώστε να γίνει λειτουργικό. Η πρωτοβουλία θέλει να εξασφαλίσει ότι οι νέοι θα έχουν επαρκή εκπαίδευση ή κατάρτιση μέσα σε διάστημα 4 μηνών από τότε που θα σταματήσουν τις σπουδές τους ή θα βρεθούν εκτός εργασίας.
Για αυτό τον σκοπό έχουν οριστεί κονδύλια 66 δισ. ευρώ από τον προϋπολογισμό της ΕΕ, τα οποία όμως είναι ολοφάνερα ανεπαρκή. Σε κάθε περίπτωση, χρειάζεται το ευρωκοινοβούλιο να επικυρώσει τον προϋπολογισμό. Ειδάλλως, ακόμη και αυτή η μικρή προσπάθεια δεν θα είναι διαθέσιμη.
Για να έχουμε όμως, κάτι περισσότερο από βραχυπρόθεσμα μάγια, χρειάζονται βαθιές μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας των χωρών που θα λάβουν τη βοήθεια. Προτεραιότητα πρέπει να δοθεί στο να εξασφαλιστεί ότι οι νέοι έχουν τις ικανότητες που απαιτούν οι επιχειρήσεις και πως οι εργοδότες έχουν κίνητρα να τους προσλάβουν σε μόνιμη και όχι σε προσωρινή βάση.
Η ανεργία φέρνει απογοήτευση στους νέους. Η δική τους δυσαρέσκεια είναι η κινητήριος δύναμη των αντιδραστικών παρατάξεων, όπως το Κίνημα Πέντε Αστέρων της Ιταλίας. Προς το παρόν, οι διαδηλώσεις είναι σπάνιες και κατά κύριο λόγο ειρηνικές. Αυτός όμως, δεν θα πρέπει να είναι λόγος εφησυχασμού. Οι αξιωματούχοι της ΕΕ αρκεί να κοιτάξουν στην Βραζιλία και την Τουρκία για να συνειδητοποιήσουν ότι δεν θέλει πολύ για να βγάλει η δυσαρέσκεια τους ανθρώπους στους δρόμους.
πηγή: euro2day.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου