Η ασπίδα δεν πέφτει εύκολα

Ο Παντελής Διαμαντόπουλος γράφει για τους παίκτες του Ολυμπιακού που είναι μία παρέα "ποτισμένων" νικητών και που όσο αναπνέει ουδείς έχει δικαίωμα να τον ξεγράφει. 

Είναι μια παρέα «ποτισμένων» νικητών. Ναι, σε σχέση με τα παιδιά που έκαναν το back to back, υπάρχουν κάμποσες αλλαγές στο ρόστερ, αλλά ο Ολυμπιακός συνεχίζει να είναι ο εν δυνάμει πρωταθλητής Ευρώπης και πολύ απλά δεν θέλει να «πέσει» εύκολα!

Κι αν αποκλειστεί, αν φύγει από την Ευρωλίγκα, θα το ‘χει κάνει με παλικαρίσιο τρόπο! Η Ρεάλ το βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης, του κατάφερε άλλο ένα «χτύπημα». Τον πλήγωσε, τον γονάτισε. Όμως η ασπίδα δεν έπεσε από τα χέρια της ομάδας του Πειραιά.

Περίμεναν την «βασίλισσα» και μπόρεσαν να την χτυπήσουν και αυτοί (78-76). Όχι, δεν είναι φαβορί ο Ολυμπιακός. Με μειονέκτημα έδρας παίζει. Με μια ομάδα γεμάτη σταρ απέναντί του. Με όλα τα νούμερα να είναι εναντίον του. Να καταφέρνει να παίξει τόσο σωστά αμυντικά και να κερδίσει στο τέλος με την… ρουλέτα των βολών. Όμως το έκανε. Αναπνέει.

Και όσο αναπνέει, δεν έχει κανείς το δικαίωμα να τον ξεγράφει. Πολλοί θα πείτε, «δυο εύκολες νίκες η Ρεάλ, μια αγχωτική ο Ολυμπιακός, ο τέταρτος αγώνας θα είναι ο τελευταίος». Σε τέτοιες θεωρίες όμως, αρνούμαι να μπω. Αυτά είναι για… θεωρητικούς. Όποιος βλέπει μπάσκετ, μπόρεσε να εξάγει και κάποια πολύ σοβαρά συμπεράσματα!

Έχει πάντα γούστο, το πώς μπορείς να «διαβάσεις» έναν αγώνα. Ή ένα μέρος αυτού του ματς! Να, για παράδειγμα το πρώτο ημίχρονο της αναμέτρησης. Ο Ολυμπιακός ήταν εξαιρετικός. Ελάχιστα πράγματα μπορείς να βρεις για να τον κατηγορήσεις ή να κριτικάρεις. Όταν όμως οι παίκτες πήγαν στα αποδυτήρια η διαφορά ήταν στους επτά!

Μα δεν ήταν για επτά, ήταν για πολύ περισσότερο. Όμως, μια ομάδα με ποιότητα όπως η Ρεάλ, μια ομάδα με έναν παίκτη της αξίας του Ρούντι και μια ομάδα που ξέρει να εκμεταλλευθεί τις γκάφες σου, θα μείνει και… ζωντανή, άσχετα αν δεν το περιμένεις ή δεν το φαντάζεσαι.

Τι έκανε ο Ολυμπιακός; Με το ξεκίνημα, πίεσε, έφτασε την άμυνά του στο υψηλότερο ρίσκο και πέτυχε. Αλλαγές στα σκριν σωστές, άμεσες και έξυπνες. Πολλά μις ματς, αλλά αν πρέπει να δημιουργήσεις πίεση για να μπερδέψεις την επίθεση του άλλη, επιβάλλεται και να ρισκάρεις. Το καλό ήταν, πως άπαντες εμφανίστηκαν αποφασισμένοι.

Όρεξη, ρυθμός και πάθος για να μην «σκουπίσει η βασίλισσα» την σειρά. Ο Λάσο από την άλλη, έψαχνε να βρει ένα σχήμα που θα του έδινε σιγουριά. Τίποτα… Οι ψηλοί του «αμόλαγαν αητό» και γίνονται εύκολη λεία για τον Ντάνστον. Ο Σλότερ κάτι έκανε αμυντικά, αλλά αν πήρε μια βοήθεια η ισπανική ομάδα, αυτή προήλθε είτε από λάθη των αντιπάλων της, είτε από τα τρίποντα του Φερνάντεθ.

Ο Πρίντεζης πήρε ένα επιθετικό ριμπάουντ κι αντί ήρεμα κι απλά να βγάλει την μπάλα έξω, πήγε να τελειώσει φάση. Ακολούθησε τρίποντο του Γιούλ, ενώ στην τελευταία φάση του ημιχρόνου, ο Σπανούλης πήρε φόρα, αλλά παρασύρθηκε.

Οι δυο φάσεις αυτές δε σημαίνουν κάτι, ο Ολυμπιακός έπαιζε καλά και οι παίκτες που ανέφερα ήταν «κρίκοι» μια σφιχτής αλυσίδας, που εμφάνισε ο Μπαρτζώκας στο 20λεπτο. Όμως, όταν έχεις τέτοια… αύρα και ένα ΣΕΦ στο πόδι, δε γίνεται να αφήνεις τη Ρεάλ στο – 7. Γιατί απλά, δυσκολεύεις την δική σου δουλίτσα!

Ο Ολυμπιακός έβγαζε συνέχεια την «παγίδα» πάνω στην μπάλα, όταν ήταν στα χέρια του αντίπαλου πλέι- μέικερ. Σε γενικές γραμμές, αυτό δούλεψε και τον κράτησε στο τρίτο κρίσιμο δεκάλεπτο. Ωστόσο η Ρεάλ είναι πολύ καλή ομάδα και δεν είχε τον παραμικρό λόγο να τα παρατήσει.

Με άνεση και μακρινά σουτάκια, αλλά κυρίως με τον Σέρχιο Ροντρίγκεθ να δίνει το δικό του ρεσιτάλ, οι Μαδριλένοι μάζεψαν την διαφορά. Ο Λάσο θα πρέπει να σκεφτεί ότι αμυντικά, κάνουν ό,τι γουστάρουν οι παίκτες του. Και λίγο βελτιώνεται η κατάσταση, μόλις εμφανίζεται ο Σλότερ, ο οποίος αναγκάζεται να παραστήσει το… λίμπερο. Και μαζί με τον Ρέγες, έδωσαν πράγματα. Ο Ολυμπιακός επειδή θα το ρωτήσετε, σίγουρα μπορεί να κάνει κι άλλα πραγματάκια.

Αμυντικά, ας διατηρηθεί έτσι. Στοιχειωδώς πιο εύστοχος να είναι έξω από το τρίποντο , θα κάνει ακόμη καλύτερο παιχνίδι μπροστά. Το 60% στα δίποντα δεν είναι κακό, αλλά το 2- 2 μπορεί να έρθει και με τα τρίποντα! Από τον δεύτερο προημιτελικό, εκεί στο τελευταίο δεκάλεπτο, ο Ολυμπιακός έδειξε να … κινείται. Να στέκεται , να παίζει ξύλο.

«Έφαγαν» πολύ στον πρώτο αγώνα (θυμάστε που τα λέγαμε;) και αποφάσισαν να ορθώσουν το ανάστημά τους έστω και καθυστερημένα στο δεύτερο. Ε, όταν ήρθε η ώρα του τρίτου 40λεπτου, οι πρωταθλητές Ευρώπης μέσα στο δικό τους σπίτι, δεν ήταν δυνατόν να αφήσουν τους Μαδριλένους να κάνουν τα δικά τους.

Ο Ολυμπιακός μπορούσε να κερδίσει πιο εύκολα, αλλά δεν έχει και σημασία. Πάρε και το τέταρτο ματς με… μισό πόντο κι άντε στην Μαδρίτη να τους δεις να αγχώνονται! Γιατί μην ξεχνάτε και κάτι: Είναι τρένο η Ρεάλ φέτος, δεν ξέρει κανείς πως μπορεί να λειτουργήσει με την πίεση στο κεφάλι της…

πηγή: sport24.gr