Εκτός από την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής ο Γ. Παπανδρέου επιμήκυνε και τον πολιτικό του χρόνο. Δεν έλυσε κανένα πρόβλημα, απλώς πήρε πίστωση χρόνου από τους εταίρους μας για να τα επιλύσει. Αυτό είναι το συμπέρασμα από τον μέχρι τώρα επικοινωνιακό χειρισμό του θέματος από την κυβέρνηση και τα ΜΜΕ.

Οι αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής δεν αποτελούν τίποτα άλλο από μια διόρθωση του Μνημονίου. Αυτό το έχουν καταλάβει όλοι πλέον και τα ερωτήματα που τίθενται είναι τα εξής:

1. Πόσα μνημόνια θα απαιτηθούν ακόμα για να διορθωθεί το πρώτο;

2. Γιατί δεν έκαναν τις “διορθώσεις” από την αρχή, όταν υπέγραφαν το πρώτο; Ήταν άσχετοι; Δεν ήταν άσχετοι και έπρεπε να μας υποτάξουν πρώτα τρομοκρατώντας μας για να περάσουν τα μέτρα εξόντωσης της κοινωνίας;

3. Αυτή η απαράδεκτη κυβέρνηση θα μάθει τώρα να κάνει την δουλειά της και θα αποκατασταθεί το απίστευτο μπάχαλο που επικρατεί σε κράτος και κοινωνία;

Τίποτα δεν θα γίνει. Αυτή η κυβέρνηση, δέσμια των δεσμεύσεών της και των υποχρεώσεών της προς άλλους θα συνεχίσει να ταλαιπωρεί και τον εαυτό της και τον τόπο. Και όλα θα κρέμονται από την επόμενη δόση. Θα γίνει σε αυτήν την δόση η καταστροφή ή στην επόμενη; Ποια δόση θα αποφασίσουν να μην μας δώσουν για να καταρρεύσει εντελώς η χώρα;

Δεν ξέρω τι λένε οι εκλογολόγοι, αλλά εγώ πιστεύω ότι μόνιμη αγωνία του Γ. Παπανδρέου είναι να μην του σκάσει η πτώχευση στα χέρια. Γι αυτό και τα σενάρια συγκυβέρνησης και “εθνικής συνεννόησης”.

Και βάζω ένα απλό ερώτημα: Πόσο ανόητος πολιτικά μπορεί να είναι κάποιος σε αυτές τις συνθήκες για να θέλει να παραμείνει στην εξουσία, ή να ανέλθει σ΄ αυτήν και να συγκυβερνήσει; Γνωρίζει κάτι που δεν γνωρίζουμε εμείς ή άλλοι, ή μήπως ενώ ο λαός πληρώνει άλλοι κερδίζουν ως συνήθως; – για να το πω κομψά.

Η ΝΔ θα αναμένει τη στιγμή των εκλογών για να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας με την ψήφο του ελληνικού λαού για να εφαρμόσει το πρόγραμμα της  και δεν θα εμπλακεί σε καταστάσεις «εθνικής διακυβέρνησης» και άλλων «συνεργατικών παιγνίων». Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης όπως έδειξε και σήμερα στη Βουλή, είναι αποφασισμένος να κλιμακώσει την κριτική του προς την Κυβέρνηση στο επίπεδο της οικονομίας και να πλήξει καίρια τα σενάρια συγκυβέρνησης στα οποία τον εμπλέκουν.

Και μιας και μιλάμε για σενάρια και παίγνια, θα μας μείνει η απορία τι θα γινόταν στη Σύνοδο Κορυφής, αν Ελλάδα και Ιρλανδία κατέβαιναν σε κοινό μέτωπο. Πολύ περισσότερο ποια θα ήταν η έκβαση των συνομιλιών, αν με τους κατάλληλους διπλωματικούς χειρισμούς, οι μεγάλες χώρες είχαν να αντιμετωπίσουν όλα τα PIGS μαζί;

Αλλά η ιστορία- και η διπλωματική – δεν γράφεται με αν….
http://www.antinews.gr/