Μύθος

Του Γιώργου Λακόπουλου

Προ ημερών η γερμανίδα Καγκελάριος είπε: «Οι Ελληνες πρέπει να μάθουν να ζουν με όσα λεφτά βγάζουν». Την επομένη στην Αθήνα κάηκαν γερμανικές σημαίες. Η κυβέρνηση της Φινλανδίας επιμένει: χωρίς τραπεζικές εγγυήσεις δεν δανείζει την Ελλάδα. Η Αθήνα δυσφορεί. Και όμως, και στις δύο περιπτώσεις οι άλλοι είπαν το αυτονόητο. Αλλά για ένα τμήμα της ελληνικής κοινωνίας αυτό δεν καταπίνεται. Γιατί το αυτονόητο σηματοδοτεί το τέλος ενός μύθου που δεν το περιείχε: τον μύθο ότι η Ελλάδα είναι τόσο απαραίτητη στους Ευρωπαίους ώστε θα τη χρηματοδοτούν στον αιώνα τον άπαντα. Χωρίς καν να ρωτάνε πού καταλήγουν τα λεφτά τους.

Το όνειρο κράτησε τρεις δεκαετίες. Τα κοινοτικά Ταμεία διοχέτευσαν στην Ελλάδα αστρονομικά κονδύλια. Για κατάρτιση, εκπαίδευση, γεωργική ανάπτυξη, υποδομές, δίκτυα, εκσυγχρονισμό, ανάπτυξη...
Για να πλησιάσει η Ελλάδα τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Να ενταχθεί σε αυτό που λέμε «ευρωπαϊκό κεκτημένο».

Από αυτά τα λεφτά μόνο ένα μέρος έφτασε στον προορισμό του. Τα υπόλοιπα έγιναν ρουσφέτια, κατανάλωση, μίζες, υπερκέρδη, «προγραμματάκια» για ημετέρους. Αν είχαν αξιοποιηθεί σωστά, η Ελλάδα θα ήταν ίσως η μόνη κοινοτική χώρα στην οποία η κρίση θα περνούσε ξώφαλτσα. Αλλά οι κυβερνήσεις μοίραζαν τα λεφτά των άλλων στην κομματική πελατεία τους για να συντηρείται η επίπλαστη ευημερία. Και δανείζονταν και από πάνω.

Τώρα ο μύθος ανασκευάζεται. Οι κοινοτικές χρηματοδοτήσεις μειώνονται δραστικά. Και όσα απομένουν (ΕΣΠΑ κ.λπ.) διατίθενται με έλεγχο και αυστηρά κριτήρια. Και το κυριότερο: σήμερα δεν συζητάμε για κοινοτικά προγράμματα στήριξης, δηλαδή για λεφτά από τα κοινοτικά ταμεία. Συζητάμε για δανειακά προγράμματα - ήτοι για λεφτά από τους εθνικούς προϋπολογισμούς. Αυτό που η προηγούμενη κυβέρνηση εμφάνιζε ως «το μεγαλύτερο πακέτο σωτηρίας όλων των εποχών» είναι απλώς το μεγαλύτερο δάνειο όλων των εποχών. Και οι δανειστές δυσπιστούν για τη διαχείρισή του.

Οχι χωρίς λόγο. Οσοι μέχρι τώρα εκπροσωπούσαν την Ελλάδα αντιμετωπίσθηκαν ως ανεπαρκείς και αναξιόπιστοι. Υπόσχονταν και δεν τηρούσαν. Οσοι ξέρουν τα κοινοτικά πράγματα λένε ότι όσο η Αθήνα δείχνει επάρκεια και συνέπεια το κλίμα θα αλλάζει. Συνεπώς η Μέρκελ και οι Φινλανδοί μάς προσγειώνουν στη νέα πραγματικότητα. Γιατί από αυτή την άποψη έχουμε ξεμείνει στο σύνθημα του γαλλικού Μάη: «Είμαστε ρεαλιστές - ζητάμε το αδύνατο».

 πηγη:tanea