Ξύπνησε ακόμα και ο κ. Σόιμπλε...

Μέχρι τώρα η κυρίαρχη ηγετική τάξη της Ευρώπης έκλεινε τα αυτιά της στις, ουκ ολίγες, φωνές που υποστήριζαν ότι η εκρηκτική άνοδος της ανεργίας, που συνεπάγεται το μοντέλο λιτότητας που έχει επιβληθεί, οδηγεί σε κοινωνική και πολιτική αποσταθεροποίηση. Χθές για πρώτη ίσως φορά, ο κατ εξοχήν εκφραστής αυτής της πολιτικής, ο κ. Βόλφγκανγκ Σόιμπλε παραδέχτηκε δημοσίως τόσο καθαρά ότι «η Ευρώπη ως σύνολο δεν μπορεί να αντέξει τόσο ψηλά ποσοστά ανεργίας για πολύ ακόμη». Προφανώς η παραδοχή αυτή του γερμανού υπουργού δεν σημαίνει ότι μπορεί σύντομα να αλλάξει ριζικά η πολιτική της λιτότητας που επικρατεί σήμερα σε όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο.Είναι όμως μια ένδειξη, ότι τα μηνύματα κοινωνικής απόγνωσης που κυριαρχούν σήμερα,σε συνδυασμό με μια αυξανόμενη δυσαρέσκεια κατά των παραδοσιακών πολιτικών δυνάμεων, που διαχειρίζονται την κρίση, έχουν αρχίσει να πιάνουν τόπο.

Με πάνω από 25 εκατομμύρια ανέργους στην Ευρώπη, με τις χώρες του Νότου να έχουν το ένα τέταρτο του πληθυσμού τους χωρίς δουλειά και χωρίς καμιά σχεδόν προοπτική, με την ανεργία των νέων να φτάνει το 50%,είναι προφανές ότι η κατάσταση είναι κάτι παραπάνω από εκρηκτική. Τα συνεχή περιοριστικά μέτρα, ακόμα και όταν βελτιώνουν σε κάποιο βαθμό τα δημόσια οικονομικά,βυθίζουν την πραγματική οικονομία σε όλο και βαθύτερη ύφεση,με αναπόφευκτη συνέπεια την συνεχή απώλεια θέσεων εργασίας. Το ζούμε καθημερινά στη χώρα μας, όπου η κατάσταση, ιδιαίτερα για τους νέους ανθρώπους είναι δραματική.

Μέχρι τώρα οι ενστάσεις πολιτικών και οικονομολόγων, ότι η επιμονή σε αυτό το μοντέλο αντιμετώπισης της κρίσης, οδηγεί σε ένα διαρκή φαύλο κύκλο, συναντούσαν την καθολική αντίδραση της γερμανικής ηγεσίας, που επέμενε στην εφαρμογή χωρίς καμιά παρέκκλιση αυτής της πολιτικής. Η ραγδαία άνοδος ακραίων λαϊκίστικων κομμάτων, αλλά και οι συνεχείς ενδείξεις ότι η κρίση δεν αντιμετωπίζεται, παρά τις όποιες συγκυριακές υποχωρήσεις, αλλά και η συνεχής απαξίωση των κυρίαρχων πολιτικών δυνάμεων, φαίνεται ότι έχουν αρχίσει να κάμπτουν την επιμονή της γερμανικής ηγεσίας. Πριν μερικές μέρες ο κ.Σόιμπλε επιτέθηκε προσωπικά στον κ.Μπαρόζο, γιατί η κοινοτική γραφειοκρατία καθυστερεί τα προγράμματα αντιμετώπισης της ανεργίας στους νέους. Και χθες προχώρησε ένα ακόμα βήμα παραπέρα αναγνωρίζοντας ότι συνολικά η Ευρώπη δεν αντέχει αυτή την κατάσταση. Ας ελπίσουμε ότι οι πολυαναμενόμενες γερμανικές εκλογές του Φθινοπώρου, θα αποτελέσουν το εφαλτήριο, για να περάσουμε από τις διαπιστώσεις σε μια τουλάχιστον πιο ισορροπημένη και πιο δίκαιη πολιτική αντιμετώπισης της κρίσης,με περισσότερη κοινωνική ευαισθησία. Είναι ο μοναδικός δρόμος για να διασωθεί το όνειρο της ευρωπαϊκής ενοποίησης και να αντιμετωπιστεί ο ευρωσκεπτικισμός που γιγαντώνεται καθημερινά....

πηγή: tovima.gr