Τελικά θέλουμε ή όχι ξένες επενδύσεις;

Η κριτική σε μια δημοκρατία είναι καλοδεχούμενη. Και η διαφορετική γνώμη αποτελεί οξυγόνο. Όμως, αυτά που ακούστηκαν και γράφτηκαν τις τελευταίες ημέρες για το ταξίδι του Πρωθυπουργού στην Κίνα, υπερβαίνουν κατά πολύ, ακόμα και την κακόπιστη κριτική.
 
Πολύ φοβούμαι ότι κάποιοι, που είχαν επενδύσει στην αποτυχία του κ. Σαμαρά, βρίσκονται σε αδιέξοδο. Δεν τους βγαίνει το σενάριο. Έτσι, είτε γκρινιάζουν διαρκώς (στο τέλος θα καταντήσουν γραφικοί), είτε επιδίδονται σε καταστροφολογικές προβλέψεις  και αγωνίζονται για την επιβεβαίωσή τους.


Και στη μια και στην άλλη περίπτωση μάλλον προσφέρουν κακές υπηρεσίες στον τόπο.

Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή.

Διαφωνεί κανείς με την χρησιμότητα, αλλά και τη σκοπιμότητα ενός ταξιδιού του Έλληνα Πρωθυπουργού στην Κίνα; Ακόμα και  αν η μοναδική προσδοκία ήταν ….. «to know us better», άξιζε να γίνει.

Γιατί;

-Η Κίνα έχει την μεγαλύτερη εσωτερική αγορά

-Αναπτύσσεται με φρενήρεις ρυθμούς και είναι ήδη μια παγκόσμια οικονομική υπερδύναμη.

-Είναι ο μεγαλύτερος αγοραστής των λεγομένων αποθεματικών νομισμάτων (δολάριο και ευρώ)

-Αρχίζει να διαδραματίζει έναν διαρκώς αυξανόμενο ρόλο στα διεθνή πράγματα και  όχι μόνον στα οικονομικά.

-Έχει πραγματοποιήσει στην Ελλάδα μια μεγάλη επένδυση στο λιμάνι του Πειραιά και φιλοδοξεί να κάνει και άλλες.
Με έναν τέτοιο «παίχτη», λοιπόν, επιβάλλεται, τουλάχιστον, να έχεις καλές σχέσεις! Αν καταφέρεις να περάσεις και στο επόμενο στάδιο, να αναπτύξεις, δηλαδή, και εμπορικές συμφωνίες, τότε ακόμα καλύτερο!
Η ..δεύτερη κριτική που ακούστηκε ήταν ότι, τάχαμου, ο Πρωθυπουργός πήγε στην Κίνα για να…..ξεπουλήσει!

Να ξεπουλήσει, αλήθεια, τι;

Αυτά μου θυμίζουν την αλήστου μνήμης αντιπολιτευτική τακτική του κ. Γ. Παπανδρέου που …απειλούσε να διώξει την COSCO από τον ΟΛΠ (στον οποίο ακόμα και σήμερα Πρόεδρος παραμένει ο κ. Ανωμερίτης, για να μην ξεχνιόμαστε!)

Και όλων εκείνων που έλεγαν ότι θα …ξαναγοράσουν την …Ολυμπιακή, τον ΟΤΕ, το Αεροδρόμιο κ.λ.π.
Προεκλογικές πομφόλυγες!

Όταν δεν έχουμε ιδέες και σχέδια, ασκούμεθα στον λαϊκισμό και τις φτηνές μεγαλοστομίες!
Κάποια στιγμή πρέπει να αποφασίσουμε:

Θέλουμε ξένες επενδύσεις ναί ή όχι;

Αν αποφασίσουμε ό,τι τις θέλουμε τότε πρέπει να δημιουργήσουμε ένα περιβάλλον φιλικό προς τις επενδύσεις και να σταματήσουμε να βαφτίζουμε κάθε ξένη επένδυση ως ….ξεπούλημα.

Γιατί  οι ξένοι επενδυτές έρχονται εδώ για να κερδίσουν.
Όχι για να χάσουν.

Δεν ξέρω κανέναν που να επενδύει για να χάσει!
Και εννοείται ό,τι η χώρα δεν είναι «μπάτε σκύλοι», αλλά αυτό είναι δική μας υπόθεση να δείξουμε την απαιτούμενη σοβαρότητα.

Και κυρίως να μην αφήσουμε τις κρίσιμες αποφάσεις σε κάτι golden boys  της συμφοράς που ενδιαφέρονται μόνο για τις προμήθειες.
Θα ήταν εξαιρετικά χρήσιμη κάθε κριτική που θα είχε  ως στόχο την μεγαλύτερη  διαφάνεια στις διαδικασίες και την καλύτερη εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος.
Αν πάλι αποφασίσουμε ότι δεν θέλουμε ξένες επενδύσεις (και θα είμαστε η μοναδική χώρα παγκοσμίως που δεν θέλει ξένες επενδύσεις), τότε θα πρέπει, επίσης, να αποφασίσουμε που θα βρούμε πόρους, τεχνογνωσία και χρήματα για να βοηθήσουμε την ανάπτυξη της χώρας. Και, ειλικρινά, είμαι πρόθυμος να ακούσω …νέες ιδέες που δεν θα παραπέμπουν στην εποχή του …Χότζα!
Σε μια περίοδο, λοιπόν, που η χώρα είναι οικονομικά καθημαγμένη και αποκλεισμένη από τις αγορές, κάθε ξένη επένδυση αποτελεί ψήφο εμπιστοσύνης στις δυνατότητες και τις προοπτικές της οικονομίας μας και ανοίγει το δρόμο για τις επόμενες.
Γιατί η  μπορεί η εμπιστοσύνη να χάνεται μονομιάς, αλλά δυστυχώς επανακτάται  και κερδίζεται βήμα-βήμα και σε βάθος χρόνου.

ΚΡ
πηγή: antinews.gr