Βιβλίο που προτείνουμε: "Αλλιώς τα είχαμε σχεδιάσει"

Αυτές τις μέρες, είχα τη χαρά να διαβάσω ένα ενδιαφέρον μυθιστόρημα. Δεν θα σας πω ότι το διάβασα απνευστί. Το μυθιστόρημα έχει 460 σελίδες και τίτλο «Αλλιώς τα είχαμε σχεδιάσει…».

Συγγραφέας ο Κώστας Τριανταφυλλάκης.
Το πόνημα αυτό, είναι η λεπτομερής καταγραφή της σύγχρονης πραγματικότητας, όπως τη βιώνουμε όλοι μας. Και οι επώνυμοι και οι ανώνυμοι. Όλα όσα συμβαίνουν σήμερα στη δημόσια ζωή περνούν σαν κινηματογραφική ταινία μέσα από τις σελίδες του βιβλίου. Τα γεγονότα που αφηγείται ο συγγραφέας είναι πυκνά και καταιγιστικά, παρακολουθώντας τις ζωές ανθρώπων, που ξεκινάνε από ένα μικρό χωριό λίγο πιο έξω από το Διδυμότειχο, περνάνε από την Αθήνα και συνεχίζουν στη Νέα Υόρκη. Έτσι μέσα από σειρά περιπετειών, κάνουν την αντίστροφη πορεία. Επιστρέφουν στην Αθήνα και καταλήγουν στον Έβρο.

Ο συγγραφέας, γνώστης πολλών πραγμάτων από τη καθημερινότητα της δικής του ζωής και των εξαίρετων σπουδών του, περιγράφει με αξιοσημείωτο ρεαλισμό, γεγονότα που περιστρέφονται γύρω από τους δύο αέναους πόλους, το χρήμα και την εξουσία. Αφηγείται γεγονότα, που θυμίζουν γνωστά σκάνδαλα, παιχνίδια του Τύπου, διαγράφουν λαβυρίνθους της διαπλοκής, επιτυχίες και αποτυχίες στην Οικονομία, κρίσεις επιχειρήσεων, αλλά και αδιέξοδους έρωτες των πρωταγωνιστών, που βλέπουν τα όνειρά τους να γίνονται στάχτη.
Το βιβλίο έχει αξιοσημείωτη πλοκή, έχει αδρή γραφή, και μεταφέρει με επιτυχία τους αναγνώστες στη σύγχρονη πραγματικότητα. 
Ένα άλλο πλεονέκτημα του μυθιστορήματος αυτού, είναι η χρήση «τσιτάτων» μεγάλων μορφών της Τέχνης και του Πνεύματος στην αρχή κάθε κεφαλαίου. Με τα κείμενα αυτά γίνεται ευκολότερη η κατανόηση όσων θέλει να πει ο συγγραφέας.

Ταυτόχρονα, όλα τα κεφάλαια κλείνουν συμπερασματικά για τα όσα περιγράφουν. Με δυο λόγια αυτή η τεχνική που ακολούθησε ο συγγραφέας κάνουν εύληπτο το περιεχόμενο κάθε κεφαλαίου, δεδομένου ότι σ’ αυτά μερικές φορές περιέχονται σύνθετες οικονομικές έννοιες. Βέβαια ο Κώστας Τριανταφυλλάκης, έκανε πολλές επιτυχείς προσπάθειες και απλοποιεί τις έννοιες αυτές, ώστε όλα να είναι κατανοητά.
Το μυθιστόρημα αυτό, είναι εντελώς σύγχρονο. Συμβαδίζει με τη ζωή. Έχει παράλληλους δρόμους με όσα ζούμε σαν κοινωνία, σαν οικονομία, σαν Παιδεία. Με δυο λόγια, αξίζει να διαβαστεί.