του John Dizzard
Οι επενδυτές παίρνουν θέσεις απέναντι στο ενδεχόμενο νέου ελληνικού
κουρέματος. Οι αντιδράσεις του Βερολίνου και της Αθήνας και τα σενάρια
για τις κινήσεις των κερδοσκόπων. Πού θα παιχτεί το στοίχημα την επομένη
των γερμανικών εκλογών.
Η πολιτική τάξη ζητά ειλικρινά μείωση των επιθέσεων από τους κερδοσκόπους
και ενθάρρυνση των πραγματικών επενδύσεων και της ανάπτυξης. Η
πραγματική ανάπτυξη και η παραγωγικότητα, όμως, βρίσκονται σε
στασιμότητα στον ανεπτυγμένο κόσμο και δεν είναι ακόμη
σαφές εάν οι οικονομίες μας έχουν ξεφύγει από την παγίδα του
αποπληθωρισμού. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για την Ευρώπη, παρά τα στοιχεία
ότι κάποιες εταιρείες ανακάμπτουν από τον πάτο.
Τα καλά νέα για τους επενδυτές είναι πως υπάρχουν ακόμη πολλές ευκαιρίες για κερδοσκοπία από τις κινήσεις και την ανάκαμψη των τίτλων, ειδικότερα στην Ευρώπη. Μπορεί κάποιος να χρησιμοποιήσει άλλες λέξεις όπως «αστάθεια» ή «επενδύσεις αξίας» ή για το short selling να χρησιμοποιήσει τη φράση «μείωση μετοχικού κινδύνου». Υποκριτικό ναι, αλλά κρατά ήρεμο το διοικητικό συμβούλιο και τις ρυθμιστικές αρχές.
Όπως έχουμε αναφέρει πολλές φορές από αυτήν τη στήλη, δεν θεωρούμε ότι είμαστε επενδυτικοί σύμβουλοι. Παρ' όλα αυτά, οι απόψεις που εκφράσαμε τον τελευταίο χρόνο είχαν κάποια βάση πραγματικότητας. Για παράδειγμα, στα τέλη Ιουλίου προβλέψαμε ότι οι αγορές υποτιμούσαν την αξία της Peugeot. Έκτοτε η μετοχή της γαλλικής αυτοκινητοβιομηχανίας έχει ενισχυθεί κατά 50%.
Στις αρχές Αυγούστου 2012 είπαμε ότι τα περίπλοκα warrants ελληνικού ΑΕΠ, τα οποία είχαν ξεφορτωθεί οι αρχικοί τους κάτοχοι μετά το ελληνικό πακέτο στήριξης, ήταν από τους φθηνότερους τίτλους στην Ευρώπη. Η τιμή τους τώρα είναι πενταπλάσια από εκείνα τα επίπεδα. Αυτό είναι πολύ ασυνήθιστο για την αγορά κρατικών ομολόγων.
Επίσης, τον προηγούμενο μήνα η Ελλάδα αποπλήρωσε την έκδοση ομολόγου των 600 εκατ. ελβετικών φράγκων στην Ελβετία στο 100% της αξίας του. Αυτή ήταν μία ενδιαφέρουσα επένδυση για όποιον αγόρασε αυτό το ομόλογο στο 30% ή στο 50% το 2011 ή στις αρχές του 2012. Είναι επίσης ένδειξη της απροθυμίας των Ευρωπαίων εκδοτών κρατικού χρέους να κηρύξουν στάση πληρωμών σε τίτλους που διέπονται από το ξένο και όχι από το εγχώριο δίκαιο. Αυτό δεν έχει μόνο ακαδημαϊκό ενδιαφέρον, όπως θα διαπιστώσετε παρακάτω.
Το κοινό στοιχείο που έχουν αυτές οι περιπτώσεις με άλλους ευρωπαϊκούς τίτλους που έχουν καταπονηθεί είναι πως οι μεταπτώσεις των τιμών καθοδηγούνται από μανιοκαταθλιπτικά επεισόδια στην ευρωπαϊκή επενδυτική τάξη. Δεν είναι η ανάλυση που γίνεται κακή. Απλώς οι επενδυτές έχουν τρελαθεί από τα συγκεχυμένα μηνύματα της ευρωκρατίας. Θα περίμενε κανείς ότι η ψυχοφαρμακευτική επιστήμη θα είχε κάνει μέχρι τώρα κάτι για να αντιμετωπιστεί αυτό το θέμα, αλλά όχι.
Αυτή η διπολική κατάθλιψη, όμως, καθιστά ακόμη πιο εύκολο για κάποιους να βρίσκονται ένα βήμα πριν από την αγορά, δεδομένου ότι πολλοί αγοραστές στην Ευρώπη συχνά πείθονται ότι εάν κάνουν ένα ακόμη βήμα θα πέσουν από κάποιον γκρεμό. Επίσης, δεδομένου ότι η ευρωκρατία συχνά επιλέγει να μην βλέπει τα προβλέψιμα προβλήματα που δημιουργεί, δεν χρειάζεται να είναι κανείς πολύ έξυπνος για να προβλέψει την αντίδρασή της, όπως λένε στο Λας Βέγκας. Έτσι λοιπόν παρουσιάζεται μία ακόμη ευκαιρία στα ελληνικά κρατικά ομόλογα.
Όπως ξέρουν ακόμη και τα σκυλιά, καμία ευρωπαϊκή πολιτική δεν μπορεί να αναπτυχθεί μέχρι τις γερμανικές εκλογές τον Σεπτέμβριο. Ειδικότερα, είναι σαφές ότι θα πρέπει να διατηρηθεί η ψευδαίσθηση πως δεν θα υπάρξει διαγραφή του ελληνικού χρέους που βρίσκεται στα χέρια του επίσημου τομέα (ή αλλιώς ΟSI). Το ΔΝΤ κάνει λίγο θόρυβο δυσανασχετώντας, αλλά ακόμη και το δικό του διοικητικό συμβούλιο είναι διατεθειμένο να περιμένει μέχρι τις 23 ή τις 24 Σεπτεμβρίου, προτού πιέσει για κούρεμα στους τίτλους που κατέχουν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και η ΕΚΤ.
Παρ' όλα αυτά, όταν γίνει αυτό η νέα γερμανική κυβέρνηση θα αναγκαστεί να αντιδράσει οργισμένα και να αρνηθεί ότι χρειάζεται οποιαδήποτε νέα ανακούφιση χρέους. Εάν όμως είναι αναγκαίο, τότε ορισμένοι Γερμανοί πολιτικοί θα επιμείνουν στο να υποστούν ακόμη μεγαλύτερες ζημίες οι ιδιώτες ομολογιούχοι από ό,τι υπέστησαν τον Μάρτιο του 2012. Θα πρέπει να περιμένετε ακόμη πιο πικρή αντίδραση από την Αθήνα.
Αυτό επιφέρει ζημία στην τιμή των ελληνικών ομολόγων και στα warrants ελληνικού ΑΕΠ. Τότε νομίζω ότι οι κερδοσκόποι θα συγκεντρώσουν και πάλι περισσότερο ελληνικό ρίσκο.
Μου αρέσουν οι σειρές των ελληνικών ομολόγων για το παιχνίδι της κατάρρευσης μετά τις γερμανικές εκλογές, αν και άλλοι προτιμούν τα warrants. Ένας εξ αυτών δηλώνει: «Σε ενδεχόμενη διαμάχη για το ΟSI πιστεύω ότι τα warrants του ΑΕΠ θα υποχωρήσουν κατά τα 2/3 λιγότερο απ' ό,τι οι ελληνικές σειρές ομολόγων. Η αγορά θα κατανοήσει ότι δεν θα υπάρχει κανένας λόγος για κούρεμα».
Νομίζω ότι τα ελληνικά κρατικά ομόλογα επίσης θα προστατευθούν. Εν αντιθέσει με όσα ίσχυαν πριν από τον Μάρτιο του 2012, τώρα υπόκεινται στο βρετανικό και όχι στο εγχώριο δίκαιο. Ακόμη και ο πιο στενόμυαλος Γερμανός πολιτικός θα μπορέσει να δει πόσο δύσκολο θα είναι να επιχειρηματολογήσει για την ανάγκη στήριξης της ευρωπαϊκής υπεροχής σε δικαστήριο του Λονδίνου.
πηγή: euro2day.gr
Τα καλά νέα για τους επενδυτές είναι πως υπάρχουν ακόμη πολλές ευκαιρίες για κερδοσκοπία από τις κινήσεις και την ανάκαμψη των τίτλων, ειδικότερα στην Ευρώπη. Μπορεί κάποιος να χρησιμοποιήσει άλλες λέξεις όπως «αστάθεια» ή «επενδύσεις αξίας» ή για το short selling να χρησιμοποιήσει τη φράση «μείωση μετοχικού κινδύνου». Υποκριτικό ναι, αλλά κρατά ήρεμο το διοικητικό συμβούλιο και τις ρυθμιστικές αρχές.
Όπως έχουμε αναφέρει πολλές φορές από αυτήν τη στήλη, δεν θεωρούμε ότι είμαστε επενδυτικοί σύμβουλοι. Παρ' όλα αυτά, οι απόψεις που εκφράσαμε τον τελευταίο χρόνο είχαν κάποια βάση πραγματικότητας. Για παράδειγμα, στα τέλη Ιουλίου προβλέψαμε ότι οι αγορές υποτιμούσαν την αξία της Peugeot. Έκτοτε η μετοχή της γαλλικής αυτοκινητοβιομηχανίας έχει ενισχυθεί κατά 50%.
Στις αρχές Αυγούστου 2012 είπαμε ότι τα περίπλοκα warrants ελληνικού ΑΕΠ, τα οποία είχαν ξεφορτωθεί οι αρχικοί τους κάτοχοι μετά το ελληνικό πακέτο στήριξης, ήταν από τους φθηνότερους τίτλους στην Ευρώπη. Η τιμή τους τώρα είναι πενταπλάσια από εκείνα τα επίπεδα. Αυτό είναι πολύ ασυνήθιστο για την αγορά κρατικών ομολόγων.
Επίσης, τον προηγούμενο μήνα η Ελλάδα αποπλήρωσε την έκδοση ομολόγου των 600 εκατ. ελβετικών φράγκων στην Ελβετία στο 100% της αξίας του. Αυτή ήταν μία ενδιαφέρουσα επένδυση για όποιον αγόρασε αυτό το ομόλογο στο 30% ή στο 50% το 2011 ή στις αρχές του 2012. Είναι επίσης ένδειξη της απροθυμίας των Ευρωπαίων εκδοτών κρατικού χρέους να κηρύξουν στάση πληρωμών σε τίτλους που διέπονται από το ξένο και όχι από το εγχώριο δίκαιο. Αυτό δεν έχει μόνο ακαδημαϊκό ενδιαφέρον, όπως θα διαπιστώσετε παρακάτω.
Το κοινό στοιχείο που έχουν αυτές οι περιπτώσεις με άλλους ευρωπαϊκούς τίτλους που έχουν καταπονηθεί είναι πως οι μεταπτώσεις των τιμών καθοδηγούνται από μανιοκαταθλιπτικά επεισόδια στην ευρωπαϊκή επενδυτική τάξη. Δεν είναι η ανάλυση που γίνεται κακή. Απλώς οι επενδυτές έχουν τρελαθεί από τα συγκεχυμένα μηνύματα της ευρωκρατίας. Θα περίμενε κανείς ότι η ψυχοφαρμακευτική επιστήμη θα είχε κάνει μέχρι τώρα κάτι για να αντιμετωπιστεί αυτό το θέμα, αλλά όχι.
Αυτή η διπολική κατάθλιψη, όμως, καθιστά ακόμη πιο εύκολο για κάποιους να βρίσκονται ένα βήμα πριν από την αγορά, δεδομένου ότι πολλοί αγοραστές στην Ευρώπη συχνά πείθονται ότι εάν κάνουν ένα ακόμη βήμα θα πέσουν από κάποιον γκρεμό. Επίσης, δεδομένου ότι η ευρωκρατία συχνά επιλέγει να μην βλέπει τα προβλέψιμα προβλήματα που δημιουργεί, δεν χρειάζεται να είναι κανείς πολύ έξυπνος για να προβλέψει την αντίδρασή της, όπως λένε στο Λας Βέγκας. Έτσι λοιπόν παρουσιάζεται μία ακόμη ευκαιρία στα ελληνικά κρατικά ομόλογα.
Όπως ξέρουν ακόμη και τα σκυλιά, καμία ευρωπαϊκή πολιτική δεν μπορεί να αναπτυχθεί μέχρι τις γερμανικές εκλογές τον Σεπτέμβριο. Ειδικότερα, είναι σαφές ότι θα πρέπει να διατηρηθεί η ψευδαίσθηση πως δεν θα υπάρξει διαγραφή του ελληνικού χρέους που βρίσκεται στα χέρια του επίσημου τομέα (ή αλλιώς ΟSI). Το ΔΝΤ κάνει λίγο θόρυβο δυσανασχετώντας, αλλά ακόμη και το δικό του διοικητικό συμβούλιο είναι διατεθειμένο να περιμένει μέχρι τις 23 ή τις 24 Σεπτεμβρίου, προτού πιέσει για κούρεμα στους τίτλους που κατέχουν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και η ΕΚΤ.
Παρ' όλα αυτά, όταν γίνει αυτό η νέα γερμανική κυβέρνηση θα αναγκαστεί να αντιδράσει οργισμένα και να αρνηθεί ότι χρειάζεται οποιαδήποτε νέα ανακούφιση χρέους. Εάν όμως είναι αναγκαίο, τότε ορισμένοι Γερμανοί πολιτικοί θα επιμείνουν στο να υποστούν ακόμη μεγαλύτερες ζημίες οι ιδιώτες ομολογιούχοι από ό,τι υπέστησαν τον Μάρτιο του 2012. Θα πρέπει να περιμένετε ακόμη πιο πικρή αντίδραση από την Αθήνα.
Αυτό επιφέρει ζημία στην τιμή των ελληνικών ομολόγων και στα warrants ελληνικού ΑΕΠ. Τότε νομίζω ότι οι κερδοσκόποι θα συγκεντρώσουν και πάλι περισσότερο ελληνικό ρίσκο.
Μου αρέσουν οι σειρές των ελληνικών ομολόγων για το παιχνίδι της κατάρρευσης μετά τις γερμανικές εκλογές, αν και άλλοι προτιμούν τα warrants. Ένας εξ αυτών δηλώνει: «Σε ενδεχόμενη διαμάχη για το ΟSI πιστεύω ότι τα warrants του ΑΕΠ θα υποχωρήσουν κατά τα 2/3 λιγότερο απ' ό,τι οι ελληνικές σειρές ομολόγων. Η αγορά θα κατανοήσει ότι δεν θα υπάρχει κανένας λόγος για κούρεμα».
Νομίζω ότι τα ελληνικά κρατικά ομόλογα επίσης θα προστατευθούν. Εν αντιθέσει με όσα ίσχυαν πριν από τον Μάρτιο του 2012, τώρα υπόκεινται στο βρετανικό και όχι στο εγχώριο δίκαιο. Ακόμη και ο πιο στενόμυαλος Γερμανός πολιτικός θα μπορέσει να δει πόσο δύσκολο θα είναι να επιχειρηματολογήσει για την ανάγκη στήριξης της ευρωπαϊκής υπεροχής σε δικαστήριο του Λονδίνου.
πηγή: euro2day.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου